در آمدی بر علوم شناختی

علوم شناختی، مطالعه علمی بین رشته ای ذهن و فرآیندهای ذهنی است. علوم شناختی به این مسأله می پردازد که شناخت چیست، کارکردش چیست و چگونه این کارکرد انجام می گیرد. در این علم، روی هوش و رفتار، پژوهش صورت می گیرد، بویژه تمرکز بر این مسایل است که اطلاعات چگونه بازنمایی، پردازش می شوند و در قوایی چون ادراک، زبان، حافظه، توجه، استدلال، و هیجان، درون سیستم های عصبی (انسان ها یا سایر حیوانات) و ماشین ها (برای نمونه رایانه ها)، تغییر شکل می یابند. علوم شناختی دانشی بین رشته ای است؛ یعنی، برای پاسخ به پرسش های خویش، یافته ها و شیوه های پژوهشی رشته هایی چون روانشناسی، هوش مصنوعی، فلسفه، نوروساینس، زبان شناسی، و مردم شناسی را به کار می گیرد. سطوح تحلیل در این دانش بسیار فراخ است و از تحلیل سطح پایه یادگیری و سازوکارهای تصمیم گیری تا سطوح عالی منطق و برنامه ریزی، از چرخه نورونی تا سازماندهی مدولار مغزی را شامل می شود. مفهوم بنیادی در علوم شناختی این است که « اندیشیدن می تواند بر مبنای ساختارهای بازنمایی در ذهن و روش های محاسباتی که روی این ساختارهای عمل می کند، به بهترین وجه فهمیده شود.
به پیوست مقاله پاول تاگارد، فیلسوف علم پرآوازه کانادایی با عنوان «علوم شناختی» برای علاقه مندان این حوزه ارائه می گردد. خوشبختانه کتاب «ذهن، درآمدی بر علوم شناختی» تاگارد از سوی انتشارات سمت، در سال ۱۳۹۱ به فارسی چاپ شده است.